Zondag 3 juni

Goedenavond; je hebt van die dagen dat je 's avonds afgedraaid bent; wat zeg ik; kapot bent!; ik heb de kids op bed gebracht want manlief is ''op''. Nu ja ik heb iets meer energie over, maar ik zit ook in de min.
Waar komt dit van zul je denken; nou; om te beginnen ; een vreselijk saaie dag; dit door een verplichte verjaardag waar ik me heb lopen ergeren aan van ALLES. En ik zei al tegen manlief, die zich ook heeft doodgergerd; de volgende keer gaan we eerder vertrekken!
Begrijp me niet verkeerd; normaal ben ik ontzettend vrolijk en blij, nou vandaag werd ik op slag chagrijnig. Ik heb me dood geergergd aan bepaalde vanzelfsprekendheden binnen de familie. Mmmm genoeg over gezegd (je weet nooit wie dit blog nog meer leest, of niet....). Misschien moet ik mijn blog maar toegankelijk maken voor alleen......ha ha ha.
Ik denk dat iedereen wel van die frustraties kent; en dan moet ik wel eerlijk zijn; ik heb soms niet de energie om tot 10 te tellen....dus ja...
Waar ik vroeger dacht; och laat maar kletsen; trek ik me nu dingen soms meer aan. Hoe komt dat toch, denk ik dan. De basis voor de frustratie is; iedere moeder (of moet ik zeggen vrouw...!) vergelijkt met andere moeders en iedere moeder denkt dat zij het goed doet. Nou, prima! Prima als je tevreden bent met jouw manier van opvoeden en dingen organiseren, maar dring niet jouw mening op aan anderen. Niemand is gelijk. Blijf jezelf en wees blij met wie je bent. En toch, kan een bepaalde opmerking je ontzettend raken.....
Heeft natuurlijk met mezelf te maken; ik bedoel maar; wat is nou de beste manier van moeder zijn; thuis blijven? Je gezin combineren met gezin? Ik vraag me dit toch regelmatig af. Ik ben heel blij met mijn baan. Ik ontwikkel me, ben 3 dagen in de week even weg van thuis, weg uit de rol van moeder, maar.....na een pittig klusje denk ik ook wel eens; was ik maar thuismoeder; geen gezeur van anderen en lekker je eigen ding doen. Maar; ik denk dat ik een tijdje wel leuk zou vinden , maar op den duur toch uitdaging zou missen.....(alsof opvoeden geen uitdaging is....ha ha ha!)
Nou ja je hoort wel; ik ben maar een normale moeder met frustraties en twijfels over van alles en nog wat.
Even genoeg voor vanavond; tot ziens; een vermoeide blogmoeder;)